Kalkgraslanden

Kalkgraslanden herken je meteen wanneer hun magere gras vergeeld is door de warme zomerzon. Ze verenigen een aantal heel bijzondere eigenschappen: ze liggen op steile tot zeer steile hellingen, zijn naar het zuiden gericht, bevinden zich op kalkrijke bodems... De warmte en droogte op die terreinen doen je wegdromen naar zuiderse landen!

Het ruikt er naar oregano, bonenkruid en salie; veelkleurige vlinders vliegen er in het rond; je hoort er het getsjirp van krekels, sprinkhanen... Een kalkgrasland is een wereld van een onschatbare biologische waarde! Alleen heel bijzondere planten en dieren verdragen immers de combinatie van kalk, warmte, licht en droogte. We noemen ze daarom thermofiel (warmteminnend), xerofiel (droogteminnend), heliofiel (lichtminnend) of kalkminnend...

Deze graslanden zijn gevormd door de mens en bepaalden vroeger grote delen van het landschap in de kalkrijke streken van ons land... Eeuwenlang werden de graslanden onderhouden door kuddes rondtrekkende schapen en geiten die de gebieden begraasden. Daarom is hier sprake van een halfnatuurlijk milieu, dit soort gebieden hadden niet kunnen bestaan en zich handhaven zonder tussenkomst van de mens.