De ingekorvenvleermuis (Myotis emarginatus)
 |
Biologie en ecologie
De ingekorvenvleermuis heeft een wollige vacht waardoor hij tijdens de winter, wanneer hij nat is door condenserend vocht, wat op een natte hond lijkt. Omdat hij er soms een beetje slungelachtig bijhangt, is deze soort gemakkelijk te determineren tijdens zijn winterslaap. De ingekorvenvleermuis is erg gehecht aan grotten en kan tot 7 maanden per jaar onder de grond leven, wat een Europees record is! Hij kan zowel aan het plafond als aan de wand van een grot hangen en vormt graag kleine groepjes, soms in het gezelschap van vale vleermuizen of franjestaarten.
 |
De ingekorvenvleermuis is de minst lichtschuwe van alle Europese vleermuizen. Vandaar dat je ze aantreft op tal van vrij goed verlichte plaatsen, wat soms verrassende ontdekkingen oplevert: zo zat er in Bretagne eens een kolonie ingekorvenvleermuizen in een sportjasje dat aan een balk ophing! De wijfjes verzamelen zich in groepen van meerdere tientallen exemplaren op plaatsen waar de temperatuur tussen 20 en 25°C bedraagt. Naar gelang de temperatuurschommelingen zullen ze zich binnen een gebouw verplaatsen. In sommige jaren zal slechts 40% van de wijfjes jongen baren. De groep bestaat zowel uit moeders als hun jongen en is voortdurend in beweging, waarbij exemplaren uit het midden meer naar de buitenkant gedreven worden.
De ingekorvenvleermuis is een goede jager. In het bladerdek van bomen vangt hij de spinnen die hun web tussen de takken weven. Hij is ook een specialist in het verzamelen van vliegen die zitten te slapen op het plafond van stallen. De ingekorvenvleermuis jaagt het liefst in loofbossen of gemengde bossen, boomgaarden, grote alleenstaande bomen, kleinere bosjes en ook weilanden met kleine landschapselementen.
 |
Huidige status
Van de 4 soorten vleermuizen die bij dit project betrokken zijn, is de ingekorvenvleermuis degene die het meest voorkomt in Wallonië (3000 tot 6000 exemplaren). In Vlaanderen en Nederland is de soort echter minder algemeen (1600 tot 1900 exemplaren).
In de voorbije 50 jaar is de populatie ingekorvenvleermuizen er aanzienlijk op achteruit gegaan. De soort staat te boek als 'bedreigd'.
Binnen het gebied van het project zijn er een tiental kolonies waarvan sommige meerdere honderden exemplaren tellen.
